เวลาชีวิต

"ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย คน๕จำพวกนี้ย่อมหลับน้อย"

ตื่น มากในราตรี ๕จำพวกเป็นไฉน? คือ

  สตรีผู้ มุ่งคิดถึงบุรุษ ๑

  บุรุษ ผู้มุ่งคิดถึงสตรี ๑

   โจร ผู้มุ่งคิดลักทรัพย์ ๑

   พระ ราชาผู้ทรงบำเพ็ญพระราชกรณียกิจ ๑

   ภิกษุผู้มุ่งคิดถึงธรรมที่ปราศจากสังโยชน์ ๑

(สังโยชน์=กิเลส เครื่องร้อยรัดคนไว้กับวัฏฏสงสาร )

 คน ๕จำพวกนี้แล ย่อมหลับน้อยตื่นมากในราตรี"

     (พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๒ข้อ ๑๓๗ )

ทุก วันแต่ละคนมีเวลาใหม่เอี่ยมเท่ากัน คือ๒๔ชั่วโมงหรือ

๑,๔๔๐ นาที หรือ๘๖,๔๐๐นาที

     
แต่ละวินาทีที่ได้เพิ่มจากการหลับพักผ่อนน้อยลงของผู้ที่ใฝ่ใจในกาม

หรือ ผู้ที่มุ่งเบียดเบียนผู้อื่น
กลับเป็นวินาทีที่ยืดวัฏฏสงสารให้ยาวนานออกไป

 

แต่ ในวินาทีเดียวกันนั่นเอง
กลับเป็นวินาทีบุญของผู้เสียสละบำเพ็ญประโยชน์

เพื่อ ผู้อื่น
หรือเป็นวินาทีธรรมของผู้มุ่งมั่นแน่วแน่ในการชำระถ่ายถอนกิเลส

เวลามีความหมายยิ่งนัก สำหรับผู้รู้คุณค่าเวลาชีวิต
ที่มีสิทธิ์กลับสู่เชิงตะกอน

ทุก คนทุกขณะทุกวินาที

ขอให้วันเวลาที่ทุกคนมี
เหลืออยู่จงเป็นไปเพื่อประโยชน์เพื่อความสุขแก่ตน

แก่ท่านและชาติศาสนาพระมหากษัตริย์เทอญ.

    เจริญธรรมนำสุข